къэухьын

(къеухь) перех. гл. 1. обогнуть, обойти стороной что-л.

/ Зыгуэрым и нэзыр къэкIухьын, и хъуреягъымкIэ къекIуэкIын.

* - Мэз щIыбымкIэ къуэр тIыгъыурэ къэдухьмэ нэхъыфIщ, - жиIащ Хьэмид. Д. М.

2. окружить, опоясать что-л.

/ Нэзым къыдекIуэкIыу щытын.

* ФIыцIэр фIыцIэщ и нэзыр-нэкIур мэз фIыцIэм къеухьыр. Е. К.

3. см. къэупщIыхьын 3.